مدیر نیازمند مهارت های خاصی است و مدیر جهانی و بین المللی شدن به مهارت های خاص تری احتیاج دارد.خیلی ها می توانند مدیر باشند و بر جمعی کوچک یا نسبتا بزرگ ریاست کنند، اما اگر همین افراد را در مقیاس های بزرگ قرار دهید و از آنها بخواهید که مجموعه ای در سطح جهانی یا بین المللی را اداره کنند، قطعا کم می آورند.در این گزارش از 8 مهارت صحبت می کنیم که ظاهرشان ساده به نظر می رسد، اما واقعیت این است که از حرف خارج کردن و به مرحله عمل رساندن شان مشکل و گاه پیچیده است و دقیقا به همین دلیل است که انجام این مهارت ها از یک مدیر، مدیری جهانی می سازد:
1. تعامل با تمامی کسانی که ذینفع هستند:مشتری، کارمند، دولت، رسانه یا جامعه هر یک به نحوی می توانند در کاری که شما مدیریت می کنید، ذینفع باشند. اما آنچه در این بین اهمیت دارد این است که بتوانید با آنها تعامل و سازش متقابل داشته باشید.یک مدیر جهانی قادر است با هر یک از شخصیت های حقیقی یا حقوقی ذینفع آنطور که باید پیوندهای ویژه ایجاد کند تا به اصطلاح نه سیخ بسوزد و نه کباب.
2. به اشتراک گذاشتن دانسته ها:تجربه، دانشی ارزشمند است و دانسته ها باعث ایجاد انگیزه می شوند. به اشتراک گذاشتن تجربه ها با دیگران و آموختن از اشتباه ها و خطاهای گذشته می تواند راهکار بسیار مناسب و ابزاری قوی برای ایجاد انگیزه باشد.یک مدیر با ویژگی های بین المللی به جای سرزنش این خطاها و تنبیه خود یا کسانی که مرتکب اشتباه شده اند، تلاش می کند نگاهی مثبت به آنها داشته و از این نوع اشتباهات در جهت بهتر شدن و ارتقا شرایط استفاده کند.
3. موقعیت شناسی:مدیران دارای ویژگی های جهانی به دنبال درست انجام دادن کار در هر شرایطی هستند. آنها حتی اگر به بزرگترین بن بست ها برخورد کنند یا شرایط پیچیده ای برایشان پیش آید، باز از موقعیت شناسی غافل نیستند و سعی می کنند هر چیزی سر جای خودش باشد.آنها با استفاده از روش آنالیز بیطرفانه تمامی جوانب را بررسی می کنند. به عنوان نمونه صبر و تحمل شنیدن توضیحات و تعریف های گوناگون راجع به یک مسئله را دارند تا بتوانند بهترین تصمیم را بگیرند.
4. تحقیق درباره استانداردها و چالش با آنها:رهبران جهانی در پی یافتن استانداردها و درست ها هستند و برای پیدا کردن شان از هیچ کوششی فروگذار نمی کنند. آنها حتی در صورت لزوم استانداردهایی را که مورد قبول یک مجموعه گسترده است، به چالش می کشند.آنها در عین حال با نظرات و باورهای دیگران نیز با احترام برخورد می کنند و حتی اگر لازم باشد، آنچه به دردشان می خورد را از میان این نظرات بیرون می کشند.
5. پیش بینی آینده براساس شرایط موجود:مدیران بین المللی تهدیدها و فرصت ها را شناسایی می کنند. آنها با استفاده از برنامه ریزی های سناریوی مشاوره با کارشناسان خبره و انجام تحقیقات گسترده درباره بازار هدف، پیش بینی های خود را روی کاغذ آورده و ارائه می کنند.این مدیران تصویر نسبتا روشنی از آنچه قرار است اتفاق بیفتد به دست می آورند و به چگونگی مدیریت آن هم دست می یابند.
6. سازش و تطابق پذیری به همراه تصمیم سازی:مدیران جهانی نه تنها قدرت تصمیم گیری و بالاتر از آن تصمیم سازی را دارند، بلکه می توانند با سایر اعضای تیم خود سازش کنند و کنار بیایند.آنها می توانند دقیقا توضیح دهند که به کجا می روند و حتی قابلیت دارند این اعتماد را در زیردستان خود ایجاد کنند که توانایی رسیدن به هدف را دارند.مدیران جهانی می توانند در گفتار یا حمایت های خود از دیگران الهام بخش باشند.
7. هماهنگی و تراز کردن ذینفع ها:همه شخصیت های حقیقی و حقوقی ذینفع سر جای خود قرار می گیرند، وقتی یک مدیر در سطح استانداردهای بین المللی آنها را اداره کند.اعتماد متقابل وجود دارد، وقتی یک مدیر در سطح بین المللی مدیریت کاری را بر عهده می گیرد.مدیر جهانی می داند برای اینکه به اهداف خود برسد، باید برنامه های گوناگون طرف های مختلف را ببیند و شرایط را تشخیص دهد تا بتواند درست تصمیم گیری کند.
8. تطابق برنامه ها با مخاطبان و شرایط موجود:مدیری که در سطح بین الملل مدیریت می کند، تمام تفاوت ها را می پذیرد، بدین معنا که به دنبال یافتن سلیقه مخاطب یا مشتری خود در هر گوشه از جهان است و تلاش می کند مطابق با سلیقه های گوناگون کار خود را پیش ببرد.چنین مدیرانی از مشورت و سنجش شرایط هم غافل نمی شوند.
منبع:بانکی
نویسنده :سارا گلچین